Marginalia

a.  Placuit

b.  120

c.  40

Voluit(a). Quia placuerunt servis tuis lapides eius, Psalmiste(b), velim in ipso et honorabor, Aggei, volens Dominus timentes suos et lumen facierum tuarum quia voluisti eos velis Domine ad liberare me et non addet ad placere ultra quia imponent holocaustum et munus non ego volens ipsa sit placens fratribus eius, Verba, sit ad bonum ad populum istum et voluisti ipsos, Verba, expo. quod erunt placentes. Et rabi Iona expo. transitivum ut dicere quod placebis ipsis cum verbis tuis bonis et posteriori eorum cum ore eorum placebunt semper, Psalmiste, expo. posteriori eorum filii eorum vult dicere quod filii impiorum placebunt in quo quod precipiet ipsis pater eorum supra fraude et supra fractione et hoc est in ore eorum in quo quod dicent ipsis et precipient ipsis. Et niphal et placebit pro ipso, Et vocavit, declaraverunt doctores nostri supra quo placens ipsi si pro incisionibus et morte domus iuditii et mors ex parte celorum et flagellationis ecce pena eorum dicta ecce quod non ipse valens si non supra facere et non facies excisus ad facere quod non declarata pena eorum quando addunt holocaustum placiti. Et licet quod non preceptum in hoc placitum ipsi ad parcere supra ipsum supra quo quod peccavit in facere et non facere excisus ad facere abhominatio est et non placitum erit, Et vocavit. Et hitpaal et in quo placens erit iste ad dominum suum, Samuelis. Et grave filiis eius1 placebunt pauperes iob. Et nomen et eduxit placitum a Domino, Proverbiorum, satisfaciet perficiet et in placito eorum foderunt murum, Principio. Et modus alius terra sabbata eius, Verba, tunc satisfaciet terre et sunt satisfacient pro peccatis eorum, Et vocavit. Et niphal quia satisfactum pro peccato suo, Isaie(c). Et grave et satisfaciet pro peccatis suis, Et vocavit, iuditium suum et satisfaciet modus eorum modus vel completionis satisfactionis et est proximum ad modum primum. Et modus alius si vidisti latronem et cucurristi secum, Psalmiste, iuditium suum cucurristi et animalia currere et redire, Ezechielis, aleph mutatione he modus eorum modus ambulationis. Et rabi Iona exposuit de modo isto in velle istum cum deo, Iob, ut dicere in ire ipsum cum deo et non necesse ad educere ipsum de auditione sua et ad declarare et cucurristi cum ipso etiam sic de modo placiti ut dicere voluisti ad esse cum ipso. Et adhuc expo. de hoc et ivit cum ipsis ut dicere quod ivit cum ipsis ad scientiam eorum et placitum eorum. Et adhuc expo. de hoc sicut ipsi ibunt semper ut dicere quod ipsi euntes post ipsos ad mortem in ambulatione eorum et expo. sicut ipsi sunt sicut ipsi vir sunt ministerium suum sicut comedere suum quod modus eorum sicut.

כי רצו 1 עבדיך את אבניה (תה’ קב, טו), וארצה בו ואכבדה (חגי א, ה), רוצה י"י את יראיו (תה’ קמז, יא), ואור פניך כי רציתם (תה’ מד, ד) רצה י"י להצילני (תה’ מ, יד), ולא יוסיף2 לרצות עוד (תה’ עז, ח), וכי יעלו עולה3 ומנחה אנני4 רוצם5 (יר’ יד, יב), יהי רצוי אחיו (דב’ לג, כד), אם6 תהיה לשוב7 להעם8 הזה ורציתם (דה"ב י, ז), פירוש שיהיו9 רצויין10. ורבי יונה פרשו יוצא11 כלומר שתרצה אותם בדבריך הטובים. ואחריהם בפיהם ירצו סלה (תה’ מט, יד), פירוש אחריהם בניהם12 רוצה13 לומר13 כי בני הרשעים ירצו במה שיצום15 אבותם16 על העושק17 ועל המרוצה, וזהו בפיהם במה שיאמרו להם ויצום. והנפעל ונרצה לו לכפר עליו18 (וי’ א, ד), ופרשוהו19 רבותינו ז"ל [א] על20 מה הוא מרצה לו אם21 על כריתות22 ומיתות בית דין, ומיתה בידי שמים ומלקת23 הרי ענשך24 אמור, הא אינו מרצה25 אלא על עשה ולא תעשה הניתק26 לעשה שאין 27 מפורש ענשו28, וכשמביא עולה נדבה ע29אף על פי שאינו מצוה30 בזה נרצה31 לו לכפר עליו על מה שחטא בעשה ולא תעשה הניתק32 לעשה. פגול הוא לא ירצה (ספרא יט, ז). וההתפעל ובמה יתרצה זה אל אדניו (שמ"א כט, ד). והכבד בניו ירצו דלים (איוב כ, י). והשם ויפק רצון מי"י (מש’ ח, לה), וברצונם33 עקרו שור (בר’ מט, ו). וענין אחר 34 רצתה35 הארץ את36 שבתותיה (דה"ב לו, כא), אז תרצה הארץ את שבתותיה 37(וי’ כו, לד),37 והם ירצו את עונם (וי’ כו, מא), עד ירצה כשכיר יומו (איוב יד, ו). והנפעל כי נרצה עונה (יש’ מ, ב). והכבד 39 והרצת40 את שבתותיה41 (וי’ כו, לד), משפטו והרצתה42, ענינם43 ענין השלמה והוא קרוב לענין הראשון. וענין אחר אם ראית גנב ותרץ עמו (תה’ נ, יח), משפטו ותרצה. והחיות רצוא ושוב (יח’ א, יד), האל"ף תמורת הה"א ענינם ענין הליכה. ורבי יונה פירש מענין זה ברצותו44 עם אלהים (איוב לד, ט), כלומר בהתהלכו עם אלהים. ואין צרך45 להוציאו ממשמעו. ויש לפרש ותרץ עמו (תה' נ, יח) גם כן46 מענין רצון כלומר רצית להיות עמו. ועוד פירשו47 מזה לטוב להעם הזה ורציתם (דה"ב י, ז), כלומר שתלך עמם על דעתם וחפצם. וכן48 פירשו מזה48 ואחריהם בפיהם ירצו סלה, כלומר שהם הולכים אחריהם אל המות בהליכתם. ופירוש בפיהם כמו כפיהם כמו איש כפי 50עבודתו51(במ' ז, ה), לפי אכלו5252, שענינם כמו.

Sources rabbiniques

א.  ספרא ויקרא ג

Apparat critique

1eius A, ed]  eis ST

1]  את(i) Ma3 addition

2יוסיף]  יסיף BL

3עולה]  עלה BL V1

4אנני]  אינני BL Ma3 V1

5רוצם]  רצם BL V1

6 אם]  V1 omission

7לשוב]  לטוב BL Ma3 V1

8להעם]  לעם(ii) V1

9שיהיו]  שיהו Ma3

10רצויין]  רצויים BL רצוייך Ma3 V1

11יוצא]  יוציא Ma3

12בניהם]  בפיהם V1

13רוצהרצונו לומר]  כלומר V1

13רוצה]  רצונו BL

15שיצום]  שצום V1

16אבותם]  אביהם BL

17העושק]  העשק Ma3 V1

18 נוסף לכפר עליו]  BL

19ופרשוהו]  פירשו BL V1 ופרשו Ma3

20על]  ועל Ma3

21אם]  Ma3 omission

22כריתות]  כרתות Ma3 V1

23ומלקת]  ומלקות BL Ma3 לא V1

24ענשך]  ענשן BL עונשין Ma3 עונשן V1

25הא אינו מרצה]  Ma3 omission

26הניתק]  הנתק Ma3 V1

27]  עונשן Ma3 addition

28ענשו]  ענשן BL Ma3 omission עונשן V1

29 נוסף ע]  BL Ma3 V1

30מצוה]  מצווה BL

31נרצה]  ונרצה V1

32הניתק]  הנתק Ma3 V1

33וברצונם]  וברצנם BL

34 חסר]  עד BL V1 עוד Ma3

35רצתה]  תרצה(iii) Ma3

36הארץ את]  את הארץ Ma3

37]  V1 omission

37 נוסף את שבתותיה ]  BL

39]  כי Ma3 addition

40והרצת]  הרצת Ma3

41שבתותיה]  שבתתיה BL

42והרצתה]  הרצתה Ma3

43 ענינם]  V1 omission

44ברצותו]  ברצתו BL

45צרך]  צורך BL

46 כן]  V1 omission

47פירשו]  פירש Ma3

48]  Ma3 V1 omission

48וכן]  ועוד BL

50]  אכלו  V1 addition

51עבודתו]  עבדתו BL

52לפי אכלואכלם]  V1 omission

52אכלו]  אכלם BL Ma3


Notes critiques

i.  variante scripturaire relevée par Kennicott (K216)

ii.  variante scripturaire relevée par Kennicott

iii.  confusion avec d'autres versets (Lev 26:34)

back to top