Oravit. Orabit ad deum et volet ipsum, Iob. Et niphal et exorabitur ipsis et sanabit eos, Isaie, cum patha. Et exorabitur ipsis¹ quia speraverunt in ipso cum holem. Et exoratus fuit ipsi Dominus, Principio. Et grave et orabo ad deum ad quando orabo pro te, Nomina, orabis ad ipsum et audiet te, Iob. Et nomen et revelabo vobis orationem pacem et veritatem, Ieremie, modus eorum placiti et rationis. Et Ionatan caldeizat et revelabo tibi portam reversionis et loquar ipsis quod ibunt per viam pacis et quietis. Et orans vel oratum ipse placitum querens et orans et exorans² et qui quod orabunt ad ipsum ipse est exoratus et recipiens orationem et ego admirans supra quo quod adduxerunt in donatione pacis in egressione diei indulgentiarum unus ad socium suum exaudiatur et recipiatur vult dicere recipiatur oratio tua. Et sic dixit poeta digni sitis ad annos multos recipiamini et recipiamini et non hoc ad viam lingue passuc quia Sanctus Benedictus Ipse exoratus quando recipit orationem. Et possibile quod usi sunt sic quia quod invenimus in lingua responsionis respondens et exauditus simul quia ecce scriptum et Dominus respondit ipsi quia sanctus extollatur ipse respondens clamans et clamans, et homo ipse exauditus sicut quod dixit ecce clamabo iniquitas et non exaudiar. Et invenimus sicut sic linguam niphal in nomine Domini benedicatur ego Dominus audiens ipsum. Et nunc declarabo tibi hanc rationem quia ad omnes facies opus ratione quia agens. Et niphal hoc ad contra hoc quia iste operans et istud passum et quomodo erit lingua ista cadens supra istam sed ratio quia lingua responsionis est ad duas facies sicut quod scripsimus in radice eius unum est principium loquutionis sicut et incepit, Iob, primum et incipies et dices et Samuel vidit Saulem, et Dominus incepit. Et secundus est redditio loquutionis et ipsi iuventus in plus et quando dixit quia Sanctus Benedictus Ipse respondens sic exaudiens est ad clamantem et vociferantem et quando dixit supra ipsam et exaudiam est exaudivit ad clamantem ad ipsum et ipse clamans et vociferans. Et possibile quod ad modum istum ubi usi sunt sic in lingua orationis et licet quod non inventum sic didicerunt de hoc quod modus eorum proximus et lingua brevis penes nos et bonum est ad ampliare ipsam sicut simile inventum in passuc tantum quod non egrediamur de via lingue passuc de toto sicut quod fecerunt pars filiorum populorum nostrorum vocati in nomine poetarum in coniunctionibus quas copulaverunt et est peccatum magnum supra ipsis et rogans in ipsis memorans peccata eorum et retonans peccatum proprie. Locus liberet nos de scandalo lingue quod non offendamus in ipso errantes. Et sic petiit David rex Domine labia mea aperies, et os meum annunciabit laudem tuam. Et modus alius incrassastis supra me verba vestra, Ezechielis, ut dicere loquuti estis supra me verba crassa. Et niphal de ipso et crassa basia odiens, Proverbiorum. Et de modo³ isto et crassitudo nebule suffumigationis. Et aptabitur quod totum modus unus modus loquutionis. Et modus primus est multiplicatio orationis Ataribatpuzri⁴, Sophonię, nomen populi.